من درختت میمونم …



تو تبر هم که بشی و بخوای منو قطع کنی ، آخرش یا دستمال میشم

 

 

 واسه اشک چشمات



یا قلم و کاغذ میشم واسه دلتنگیات !


 

 

گاه اوج خنده ما گریه است / گاه اوج گریه ما خنده است

گریه دل را آبیاری میکند / خنده یعنی این که دلها زنده است

زندگی ترکیب شادی با غم است / دوست میدارم من این پیوند را

گرچه میگویند شادی بهتر است / دوست دارم گریه با لبخند را


 

 

 

نگذار؛ نه سیاهی.. نه سکوت ..

 

 

 

 

 

نه دیوار ...  نه سیم خاردار .. و نه حتّی من ..

 

 

 

 

لبخندت را از من بگیرد ..

 

 

 

 

 

 

بگذارشیرینی لبخندت تلخی گذشته را بیرنگ کند..

 

 

 

تاريخ جمعه 27 بهمن 1391برچسب:,سـاعت 1:10 نويسنده ❤mahsa✖✖